Συγκλονιστική επιστολή : “Είμαι μητέρα ενός ιερέως”

Η παρακάτω επιστολή γράφθηκε την επομένη της χειροτονίας ενός νέου κληρικού από τη μητέρα του, και απευθύνεται προς μία παιδική της φίλη.
« Αγαπητή μου φίλη,
Ευλογημένο και δοξασμένο το όνομα του Θεού! Είμαι μητέρα ενός ιερέως.
Σε σένα προ τριάντα ετών είχα γράψει, όταν ο Θεός μου χάρισε αυτό το παιδί. Θυμάμαι ότι ήμουνα τρελή από χαρά. Γεμάτη ευτυχία. Το αισθανόμουνα να ζει κοντά μου, άπλωνε τα χέρια του και το άγγιζα στην κούνια του, σαν για να βεβαιωθώ, ότι το κατέχω πραγματικά. Ω, πόση είναι η διαφορά μεταξύ της χαράς εκείνης και αυτής που πλημμυρίζει σήμερα την ψυχή μου από ένα καινούργιο αίσθημα! Είμαι σήμερα η μητέρα ενός ιερέως!
Αυτά τα χέρια που μικρούτσικα τα γέμιζα φιλιά εδώ και τριάντα χρόνια, αυτά τα χέρια είναι αφιερωμένα, αυτά τα δάκτυλα ήγγισαν τον Θεόν!
Αυτή η διάνοια που έλαβε από μένα το φως και στην οποία έδειξα τον σκοπό της ζωής, αναπτύχθηκε και ποτίστηκε από την αλήθεια, πέρασε κατά πολύ τη δική μου με τη μελέτη και τη θ. Χάρη και είναι τώρα Αφιερωμένη.
Αυτό το σώμα που περιποιήθηκα, προφύλαξα, που με έκανε να περάσω ολόκληρες νύχτες χύνοντας τόσα δάκρυα, όταν η ασθένεια το διεκδικούσε, αυτό το σώμα μεγάλωσε και είναι τώρα αφιερωμένο. Υπηρέτης της ψυχής ενός ιερέα. Το σώμα αυτό θα υποβάλλεται σε μύριους κόπους, για να ανορθώσει τους αμαρτωλούς, να διδάξει τους αγνοούντες, να οδηγεί προς τον Κύριο κάθε πλάσμα που Τον ζητεί.
Αυτή η καρδιά, ω, αυτή η αγνή καρδιά, που δεν θέλησε να εγγίσει παρά μόνο την καρδιά της μητέρας του, η καρδιά που έτρεμε σε κάθε επίγεια επαφή, είναι τώρα αφιερωμένη. Η αγάπη που εκχυλίζει από αυτήν, λέγεται φιλανθρωπία. Ω, το γνωρίζω εγώ το παιδί μου. Ξέρω τι θησαυρούς κρύβει μέσα του. Αυτή η αυτοσυγκέντρωση θα του είναι ένα πρόχωμα εναντίον του κόσμου της αμαρτίας. Αλλ’ όταν ο Θεός του στείλει μια ψυχή αποκαμωμένη, ταραγμένη ή απελπισμένη, πόσο θα ξέρει να κάνει χρήση των λόγων εκείνων που αναφέρουν και κάνουν γνωστό τον θησαυρό του θείου ελέους!
 
Ναι ,θα κάνει καλό το παιδί μου. Θα είναι όπως η θεϊκή καρδιά, όλος ευσπλαχνία και αγάπη προς όλους.
Αληθινά, είμαι η μητέρα ενός ιερέως!
Πως θα σου περιγράψω την χθεσινή τέλεση του ιερού Μυστηρίου της χειροτονίας! Ήμουνα εκεί. Μπροστά. Έβλεπα το παιδί μου να στέκεται όρθιο, να κλίνει το κεφάλι του, να γονατίζει μπροστά στην Αγία Τράπεζα, να σηκώνεται συντετριμμένο μετά την επίθεση των χειρών του Επισκόπου στο κεφάλι του. Άκουσα και ΄ γω κλαίγοντας τα λόγια: « Η θ. Χάρις η τα ασθενή θεραπεύουσα και τα ελλείποντα αναπληρούσα, προχειρίζεται τον …». Άκουσα το όνομα του. Άκουσα, άκουσα, άκουσα τα φτερουγίσματα των αγγέλων που ευχών έλθει εκεί. Ω, το παιδί μου ιερεύς! Αδυνατώ να σου περιγράψω τα συναισθήματα της στιγμής εκείνης. Ήταν η έκσταση μιας χριστιανής μητέρας.
Έλεγα: Σ’ ευχαριστώ Χριστέ μου. Σ’ ευχαριστώ. Μέχρι τώρα ήταν δικό μου. Εγώ κατέβαλα κάθε προσπάθεια για την μόρφωση της ψυχής του. Τώρα δεν είναι πλέον δικός μου, είναι αποκλειστικά δικός Σου. Κύριε Σου ανήκει. Διαφύλαξε τον από κάθε κακό και την αμαρτία. Είναι το άλας της γης, προφύλαξε τον από την ηθική σήψη. Κύριε μου, Σε αγαπώ και τον αγαπώ. Γέμισε τον με τις δωρεές του Παναγίου Πνεύματος. Τον σέβομαι και τον ευλαβούμαι, είναι ο ιερεύς Σου!
Ειρήνη ανέκφραστη είχε πλημμυρίσει την ψυχή μου. Τα μάτια μου είχαν γεμίσει από δάκρυα, από δάκρυα χαράς, αγάπης και ευγνωμοσύνης. Είχα στη ζωή μου πολλές καλές μέρες. Αυτή όμως, χωρίς άλλο, ήταν η ωραιότερη, και οι επίγειες σκέψεις δεν είχαν καμία πλέον θέση σ’ αυτή. Αλλά δεν μπορώ να συνεχίσω την επιστολή, τα δάκρυα μου μουσκεύουν το χαρτί, είναι δάκρυα ευτυχίας».
 
« ΤΟΛΜΗ» τ. 36, περιοδικό Ι. Αρχιεπ. Αθηνών 


Δεν είναι περίεργο;




1.Δεν είναι περίεργο πώς ένα ποσό των 20 Ευρώ σας φαίνεται πολύ μεγάλο όταν το δίνετε στην εκκλησία, αλλά είναι μικρό όταν πηγαίνετε για ψώνια;


2. Δεν είναι περίεργο που 2 ώρες σας φαίνονται πολλές όταν είστε στην εκκλησία, ενώ σας φαίνονται λίγες όταν παρακολουθείτε μια καλή ταινία;

3. Δεν είναι περίεργο το ότι δεν βρίσκετε λόγια να πείτε όταν προσεύχεστε, αλλά δεν έχετε κανένα πρόβλημα όταν σκέφτεστε για ποιο πράγμα θα μιλήσετε με έναν φίλο;

4. Δεν είναι περίεργο το πόσο «δύσκολο» και «βαρετό» είναι να διαβαστεί ένα κεφάλαιο της Αγίας Γραφής, ενώ πόσο εύκολα διαβάζονται 100 σελίδες ενός δημοφιλούς μυθιστορήματος;

5. Δεν είναι περίεργο το ότι ο καθένας θέλει εισιτήρια για μπροστινές θέσεις σε συναυλίες και αγώνες, αλλά προτιμά να κάθεται στα τελευταία καθίσματα της εκκλησίας;

6. Δεν είναι περίεργο το ότι πρέπει να ξέρετε για μια εκδήλωση της εκκλησίας 2-3 εβδομάδες πριν από την ημέρα που θα γίνει, ώστε να μπορέσετε να την βάλετε στον προγραμματισμό σας, αλλά μπορείτε για άλλα γεγονότα να αποφασίσετε και την τελευταία στιγμή;

7. Δεν είναι περίεργο το πόσο δύσκολο είναι να μάθετε κάτι που σχετίζεται με το Θεό, ώστε να το μοιραστείτε με άλλους, αλλά το πόσο εύκολο είναι να μάθετε, να καταλάβετε και να διαδώσετε ένα κουτσομπολιό;

8. Δεν είναι περίεργο το ότι εύκολα πιστεύετε αυτά που γράφονται στα περιοδικά και στις εφημερίδες, αλλά από την άλλη αμφιβάλλετε για τα λόγια της Αγίας Γραφής

9. Δεν είναι περίεργο πώς ο καθένας θέλει μια θέση στον ουρανό, αλλά δεν θέλει να πιστέψει, να κάνει ή να πει κάτι για να φθάσει εκεί;

10. Δεν είναι περίεργο το πόσο εύκολα στέλνετε ανέκδοτα σε e-mails τα οποία προωθούνται δεξιά κι αριστερά, ενώ το σκέφτεστε διπλά όταν πρόκειται να στείλετε ένα μήνυμα για το Θεό;

ΠΗΓΗ: agioritis.pblogs.gr

Επιστημονική έρευνα για το Άγιο Φως




Οι μετρήσεις του Ρώσου φυσικού Αντρέι Βολκόβ  το Μεγάλο Σάββατο του 2008
Από την επιστημονική μελέτη του αρχιτέκτονα Χάρη Σκαρλακίδη για το Άγιο Φως. Δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του.
To Πάσχα του 2008, ο Ρώσος φυσικός Αντρέι Αλεξάντροβιτς Βολκόβ,1 του Εθνικού Κέντρου Ερευνών της Ρωσίας «Ινστιτούτο Κουρτσιάτοβ»,2 τέθηκε επικεφαλής μιας επιστημονικής αποστολής που είχε ως σκοπό να διερευνήσει το θαύμα του Αγίου Φωτός. Το εγχείρημα διοργανώθηκε από τον καθηγητή Αλεξάντερ Μοσκόφσκι,3 για τις ανάγκες ενός ντοκιμαντέρ που ήταν αφιερωμένο στον ρόλο των θαυμάτων στη θρησκεία.
Το Μεγάλο Σάββατο του 2008, περί τις 09.00 το πρωί, ο Αντρέι Βολκόβ εισήλθε στον Ναό της Αναστάσεως, μαζί με τον κατάλληλο εξοπλισμό. Το βασικό όργανο που χρησιμοποίησε για τις μετρήσεις του ήταν ένα ψηφιακό οσιλοσκόπιο4 (oscilloscope), συνδεδεμένο με ένα laptop που ήταν εφοδιασμένο με το κατάλληλο λειτουργικό πρόγραμμα. Βρισκόταν σε απόσταση δέκα περίπου μέτρων από τον Πανάγιο Τάφο και βασική προτεραιότητά του ήταν να καταγράψει το φάσμα της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας σε συγκεκριμένες συχνότητες.
Το οσιλοσκόπιο που χρησιμοποίησε ο Ρώσος φυσικός για τις μετρήσεις του.
Τα αποτελέσματα των μετρήσεών του και τα συμπεράσματα που εξήχθησαν από αυτές, τα περιγράφει ένα χρόνο αργότερα, στις 21 Απριλίου 2009, στην ακόλουθη συνέντευξή του στη ρωσική εφημερίδα Βέρα:
– Αντρέϊ Αλεξάντροβιτς, γιατί εσείς ειδικά πήγατε να εξερευνήσετε τη φύση του Αγίου Φωτός; Συμπίπτει αυτό με το επιστημονικό σας αντικείμενο;
– Τα τελευταία 12 χρόνια ασχολούμαι με το ονομαζόμενο πλάσμα χαμηλής θερμότητας.
– Τι είναι αυτό;
– Σε κατάσταση πλάσματος βρίσκεται το μεγαλύτερο μέρος της ύλης του σύμπαντος: τα άστρα, τα γαλαξιακά νέφη, το διαστρικό περιβάλλον. Είναι ένα πολύ ιονισμένο αέριο… Πάνω στην ίδια τη Γη, ωστόσο, αυτό είναι ένα σπάνιο φαινόμενο, το οποίο μάθαμε να δημιουργούμε σχετικά πρόσφατα. Για παράδειγμα, στη χειρουργική άρχισαν να χρησιμοποιούν «νυστέρια» από μία λεπτότατη ροή πλάσματος, που θερμαίνεται μέχρι 5000-7000 βαθμούς. Αυτό είναι ένα υψηλής θερμότητας πλάσμα, με το οποίο μπορούμε μόνο να κόβουμε την ύλη. Αλλά υπάρχει και το πλάσμα χαμηλής θερμότητας, περίπου 40-80 βαθμών, που μπορεί να επουλώνει τα τραύματα. Με τη δημιουργία τέτοιων ιατρικών «επουλωτικών» μηχανημάτων ασχολούμαι κι εγώ, και ήδη αρχίζουμε την παραγωγή τους.
– Και ποια είναι η σχέση με το Άγιο Φως;
– Κρίνοντας από τις πολυάριθμες περιγραφές, η εμφάνιση του Αγίου Φωτός συνοδεύεται από την εμφάνιση πλάσματος, που εξωτερικά θυμίζει πολύ το πλάσμα χαμηλής θερμότητας. Για παράδειγμα, είναι γνωστό, ότι για κάποιο διάστημα το Φως αυτό δεν καίει καθόλου τα χέρια και το πρόσωπο. Επίσης, σχεδόν επί χίλια χρόνια οι αυτόπτες μάρτυρες μιλάνε για κάποιες λάμψεις, που διατρέχουν τα τείχη του ναού και πριν και μετά την έλευση του Φωτός.
– Τέτοια φαινόμενα πλάσματος είναι μοναδικά;
– Βεβαίως. Στο εργαστήριο ερευνούμε το πλάσμα χαμηλής θερμότητας μόνο στο κενό. Στον αέρα μπορεί εξίσου να υπάρχει, αλλά μόνο υπό αυστηρά καθορισμένες συνθήκες… και υπό πολύ υψηλή υγρασία. Αλλά, πάνω από τον Τάφο του Κυρίου το Πάσχα κάνει ζέστη και η ατμόσφαιρα είναι ξηρή, δεν υπάρχει καμία υγρασία που να άγει τον ηλεκτρισμό, και δεν υπάρχει πηγή δυνατής διαφοράς και δυναμικού. Εν τω μεταξύ, εμφανίζονται εκεί λάμψεις, φωτεινές δέσμες, που, κατά τη γνώμη μου, μεταμορφώνονται ύστερα σε σπίθα και γεννούν το Φως».
Σύμφωνα με τον Ρώσο φυσικό, το φαινόμενο πλάσματος, που εκτιμάται ότι λαμβάνει χώρα στο εσωτερικό του ναού, από επιστημονικής απόψεως είναι ανεξήγητο και αδικαιολόγητο. Η κορυφαία στιγμή όμως, για τις μετρήσεις του, επήλθε την ώρα της εμφάνισης του Αγίου Φωτός, όταν ο πατριάρχης βρισκόταν κλεισμένος στο εσωτερικό του Τάφου. Η απρόσμενη μέτρηση καταγράφηκε στις 14:04 το μεσημέρι ώρα Ιερουσαλήμ (15:04 ώρα Ρωσίας). Δύο περίπου λεπτά αργότερα ο πατριάρχης εξήλθε με το Άγιο Φως. Συνεχίζει ο Βολκόβ στη συνέντευξή του:
– Είχε ώρα που ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων εισήλθε στο Κουβούκλιο , η τελετή άρχισε … Και ξάφνου – νάτο! Καταγράφηκε αλλαγή φάσματος ακτινοβολίας εξαιτίας αγνώστου σήματος. Αυτό συνέβη στις 15:04. Μία διακύμανση – και τίποτε άλλο παρόμοιο. Και σύντομα εμφανίστηκε ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων με αναμμένο κερί.
– Και τι διακύμανση ήταν αυτή;
– Ηλεκτρικό φορτίο. Το τι είναι, από πού προήλθε, δεν γνωρίζω. Αργότερα, έχοντας ήδη επιστρέψει στη Ρωσία, ασχολήθηκα με την αποκωδικοποίηση των καταγραμμένων ραδιοφωνικών σημάτων. Η διαδικασία (των μετρήσεων) κράτησε έξι ώρες και τριάντα λεπτά. Μία μέτρηση περιλαμβάνει γύρω στα χίλια «καρέ». Αρκετά κουραστική δουλειά. Αλλά επιβεβαιώθηκε το εξής: πριν την εμφάνιση του Φωτός υπήρξε ηλεκτρική εκκένωση… Δεν μπορώ τώρα να σας πω λεπτομέρειες, γιατί έχω δεσμευτεί απέναντι στον δημιουργό του ντοκιμαντέρ. Το χαρτογράφημα των μετρήσεων θα είναι αναλυτικά παρατεθειμένο εκεί. Αλλά, το πιο σημαντικό το έχω ήδη αναφέρει: ήταν μία ηλεκτρική εκκένωση….Γιατί είναι σημαντικό αυτό; Βλέπετε, εδώ δημιουργείται μία πλήρης εικόνα. Σας έχω ήδη πει για τα φαινόμενα πλάσματος – τα οποία από μόνα τους είναι ένα θαύμα, αφού στον ναό δεν υπάρχουν οι παραμικρές συνθήκες για τη δημιουργία τους. Το δεύτερο ανεξήγητο γεγονός είναι: η ηλεκτρική φόρτιση του αέρα που είναι εμφανής ακόμη και χωρίς τις συσκευές – πολλοί νοιώθουν ότι κατά την έλευση του Αγίου Φωτός τούς σηκώνονται όρθιες οι τρίχες στα χέρια. Αυτό είναι δυνατό μόνον υπό πολύ μεγάλη διαφορά ηλεκτρικών δυναμικών, ας πούμε, μεταξύ της στέγης του σπιτιού και του πατώματος του ισογείου. Και αυτό, εάν το σπίτι είναι από καθαρό χαλαζία και έξω έχει καταιγίδα. Αλλά το Πάσχα στα Ιεροσόλυμα, κατά κανόνα, δεν συμβαίνει καμία καταιγίδα, κάνει αίθριο καιρό. Και ο ίδιος ο Ναός του Κυρίου είναι χτισμένος από διάφορα υλικά – μάρμαρο, ασβεστιογενή πετρώματα, ξύλο. Το έχουν χτίσει χωρίς ενιαίο σχέδιο και έχει ένα πλήθος από διάφορους βοηθητικούς χώρους. Γι’ αυτό, η υποψία, ότι εξ αρχής είχε τοποθετηθεί μέσα του ένας τεράστιος μετασχηματιστής, απαραίτητος για τη συσσώρευση ηλεκτρικού φορτίου και της μετέπειτα εκκένωσης, είναι απλά εξωπραγματική. Αλλά η διαφορά των ηλεκτρικών δυναμικών παρόλα ταύτα δημιουργείται! Και σημειωτέον, σε συγκεκριμένη ημέρα, το Πάσχα, μετά τις προσευχές στο Κουβούκλιο. Και εδώ εμφανίζεται ενώπιον μας η τελευταία πτυχή που ανακαλύψαμε – η εμφάνιση του Φωτός συνοδεύεται από ηλεκτρική εκκένωση. Δηλαδή, αυτό σημαίνει, ότι η εμφάνιση του Φωτός είναι αναπόσπαστο κομμάτι όλων αυτών των απίστευτων, πλήρως ανεξήγητων φαινομένων, που έχουν μία ηλεκτρική φύση. Δεν είναι αυτό μία επιβεβαίωση της θαυματουργικής φύσης του;»
Ο Αντρέι Βολκόβ αναφέρει ότι, λίγο πριν την εμφάνιση του Αγίου Φωτός, έλαβαν χώρα και καταγράφηκαν επιστημονικά τρία ανεξήγητα γεγονότα:Το πρώτο είναι η αδικαιολόγητη παρουσία του φαινομένου πλάσματος, το οποίο, όπως αναφέρει, είναι από μόνο του ένα «θαύμα».
Το δεύτερο είναι η επίσης αδικαιολόγητη και ανεξήγητη ηλεκτρική φόρτιση του αέρα σε συνδυασμό με την εξακρίβωση μεγάλης διαφοράς ηλεκτρικού δυναμικού.
Το τρίτο είναι η παρουσία ηλεκτρικής εκκένωσης την ώρα της εμφάνισης του Αγίου Φωτός.
 Τα τρία αυτά γεγονότα, που καταγράφηκαν ταυτόχρονα, τα χαρακτηρίσει «απίστευτα και πλήρως ανεξήγητα».
Η έρευνα του Αντρέι Βολκόβ παρουσιάζει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και αποτελεί μία τελείως διαφορετική προσέγγιση στο θαύμα του Αγίου Φωτός, καθαρά επιστημονική. Τα αποτελέσματα των μετρήσεών του, σύμφωνα με τον ίδιο, αποτελούν «μια επιβεβαίωση της θαυματουργικής φύσης του φαινομένου».
Και αυτό από μόνο του σημαίνει πολλά.

Χριστός Ανέστη, χαρά μου !


Με αυτές τις τέσσερεις λέξεις χαιρετούσε όλο τον χρόνο
ο άγιος παππούλης της Ρωσίας, ο μέγας Σεραφείμ του Σάρωφ.
«Χριστός Ανέστη, χαρά  μου!".

Καταυγαζόμενος από το φως της Αγάπης, βίωνε χαρά στην κάθε συνάντηση με τους πάντες και τα πάντα !!

Η επί γης πορεία του Χριστού  κι η ανάστασή Του έσπασε τους φραγμούς της ξεχωριστότητας και  έφερε την παραδείσια χαρά
Είμαστε γεννημένοι από αγάπη και χαρά, προορισμένοι για αγάπη και χαρά! Ως πότε θα καταδεχόμαστε να διαλέγουμε άλλους δρόμους;

Το «Χριστός Ανέστη!»,  το αδιανόητο της Ανάστασης, είναι η πιο χαρμόσυνη είδηση για το ανθρώπινο γένος!  Είδηση που αν την αφήναμε να  μας διαποτίσει, θα βλέπαμε τον κόσμον όλο με άλλα μάτια!
Όπως τον βλέπουν και τον ζούν οι άγιοι, οι δικαιοι, οι τρελαμένοι από Θεία Χαρη!
Κάθε τόσο τρελαινόμαστε κι από κάτι! Φαντάσου να  τρελαθούμε από την ίδια τη Θεία τη Χάρη!!  Τι άλλο να  περιμένεις; Τι καλύτερο να  προσδοκάς; Από τι μεγαλύτερο να  ευφρανθείς;
Φαντάσου να  γινόμαστε σιγά-σιγά σαν τον άγιο Σεραφείμ του Σάρωφ και μυριάδες  άλλους  που καθρεφτίζουν  το   «Χριστός Ανέστη!»,    μέσα απ' τον τρόπο της ζωής τους!
Πειραματίσου να  το καθιερώσεις ως χαιρετισμό, να  δεις τι θα συμβαίνει εντός σου! Ναι, θα  σε περάσουν για τρελό!  Ο κόσμος,  όλο για κάτι θα μας περνάει! Όλο κάτι θα μας προσάπτει ή θα μας ανεβάζει στα περιορισμένα «ουράνια» του. Δουλειά του. Όμως  και δουλειά μας!!
Δες! Μόνον όσοι κατάφεραν να  αποστασιοποιηθούν απ' τη γνώμη του κόσμου, απ τις προσπάθειές του να  σε χειραγωγεί, αναπνεόυν ΕΛΕΥΘΕΡΑ!
Ο Χριστός ήρθε να  καταργήσει τις τάξεις, να  βγάλει τη γλώσσα στις φοβίες που θεωρούμε πως μας προκαλούν οι άλλοι κι ο εαυτός μας!
Ήρθε να  δείξει πως τη μια στιγμή λέμε πως θέλουμε να  λουστούμε ολόκληροι από τα χέρια Του, (απόστολος Πέτρος),  και την επόμενη τον απαρνιόμαστε, μην τύχει και χάσουμε την εύνοια του κόσμου!
Αλλά Αυτός είναι ο νικητής του κόσμου και του θανάτου μες στον οποίο ο κόσμος κινείται!
            Να  μια ωραία εκστρατεία λοιπόν! Διαδίδουμε συνεχώς την πιο χαρμόσυνη είδηση για το ανθρώπινο γένος, και διαποτιζόμαστε απ' την αιώνια, αξόδευτη χαρά της!


VOSKRES.jpg


ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!

και τα  πάντα πεπλήρωται φωτός  !!! 


Θαύμα του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου


Όταν πολεμούσαμε το 1940 στην Αλβανία, εναντίον των Ιταλών, που μας επιτέθηκαν χωρίς κανένα λόγο, συνέβη το εξής θαυμαστό.
Οι τσολιάδες συνέλαβαν μαζί με άλλους Ιταλούς και έναν αξιωματικό αιχμάλωτο. Οι Έλληνες στρατιώτες του αφαίρεσαν το πιστόλι, τα κιάλια κ.λ.π. Ο Ιταλός αξιωματικός τα παρέδωσε όλα ευχαρίστως. Παρέδωσε ακόμη και τις φωτογραφίες της οικογενείας του.
Μια μικρή όμως εικόνα του Αγίου Γεωργίου δεν ήθελε να την παραδώσει με κανένα τρόπο. Τελικά του την πήρανε. Τότε ο Ιταλός αιχμάλωτος ζήτησε να δει τον διοικητή. Όταν τον συνάντησε του μίλησε με ευγενικό τρόπο και τον παρακάλεσε να του επιστρέψουν την εικόνα του Αγίου Γεωργίου.
- Αυτή είναι Ορθόδοξη… τι την θέλεις εσύ, ο παπικός, του είπε ο διοικητής.
- Εγώ, απαντά ο Ιταλός αξιωματικός, όταν οδηγούσα τον λόχο μου εναντίον των Ελλήνων, δεν μπορούσα με κανένα τρόπο να σπάζω τις γραμμές των. Κι αυτό συνέβαινε διότι μπροστά από τις γραμμές τους έβλεπα να τρέχει πέρα δώθε και σε όλη την γραμμή του μετώπου, ένας Καβαλλάρης με άσπρο άλογο. Αυτός μας έφραζε τον δρόμο. Δεν μας άφηνε να προχωρήσουμε.
Στην οπισθοχώρηση μας όμως βρήκα σε ένα μέρος ένα ερημοκκλήσι. Μπήκα μέσα να προσευχηθώ, κι εκεί στο τέμπλο βλέπω αυτό το εικονισματάκι. Ήταν ακριβώς όπως τον έβλεπα στο μέτωπο! Ήταν ο ίδιος, ο Άγιος, με το άσπρο άλογο που μας εμπόδιζε, και δεν μας άφηνε να προχωρήσουμε προς την Ελλάδα. Τότε την πήρα την εικόνα αυτή μαζί μου και από τότε την έχω σαν φυλαχτό επάνω μου. Σας παρακαλώ να μου την αφήσετε. Και πράγματι, του την άφησαν.

Όταν η Παναγιά συνάντησε την μάννα του Ιούδα.



orthodox-nuns
Οι δύο Μητέρες
Με αργό το βήμα η Παναγιά, με αμέτρητο τον πόνο
την νύχτα από τον Γολγοθά κατέβαινε με μόνο
τον Ιωάννη πλάι της μες στο σκοτάδι εκείνο
και οι πέτρες ανατρίχιαζαν στον μυστικό της θρήνο.
Γύρω, τριγύρω σιγαλιά, βουβός είναι ο δρόμος
θαρρείς τον κόσμο νέκρωσε κάποιος μεγάλος τρόμος.
Και όσο βαδίζουν σαν σκιές στα άχαρα εκείνα μέρη
και μοιρολόγια η Παναγιά τα πιο όμορφα που ξέρει τα λέει
και ο αντίλαλος από όπου και αν διαβαίνει
κάθε λουλούδι τρυφερό που βρίσκεται μαραίνει.
Πώς να μην κλάψει που ‘γινε για αυτήν σκοτάδι η μέρα;
Κ’αν είναι Αυτός θεάνθρωπος, εκείνη είναι μητέρα.
Και να που ακόμη μια φωνή την ερημιά ταράζει.
Αχ,τι φωνή λυπητερή. Ποιος και γιατί στενάζει;
Ποιος σαν Αυτή άλλος πονεί και μοιρολόγια λέγει
μη του παιδιού της το χαμό και άλλη μανούλα κλαίει;
Ναι, κάποια μάνα είναι αυτή,
που μονάχη στην άκρη απαρηγόρητα θρηνεί και χύνει μαύρο δάκρυ

Και τούτη σαν τη Μαριάμ, τον γιό της έχει χάσει
και δεν μπορεί τέτοιο κακό ποτέ να το ξεχάσει.
Η Μαριάμ τον Ιησού τον είδε σταυρωμένο
και τούτη είδε τον γιόκα της στο δέντρο κρεμασμένο
Και κλαίει, μα το κλάμα της δεν συγκινεί κανέναν,
νιώθει όμως τον πόνο της η Παναγιά η Παρθένα,
που την ακούει τραβά και πάει να την γνωρίσει
λόγια αγάπης να της πεί, να την παρηγορήσει
Με ένα γλυκό χαμόγελο συμπόνοια γεμάτο
μάνα της κράζει, δύστυχη μη σέρνεται εδώ κάτω.
Δεν είσαι μόνη που έχασες το φώς των ματιών σου,
είμαι κ’εγώ, μην δέρνεσαι ποιος ήταν πες μου ο γιός σου;
Και αυτή δειλά, σαν ένοχος της απαντά:
αδελφή μου, Ιούδας ονομάζεται το σπλάχνο το παιδί μου.
Μόνο μια μανα μόνο αυτή, σε όλο τον κόσμο ξέρει
ποιο κοφτερό νιώθει βαθιά στα σπλάχνα της μαχαίρι
Στους πέντε δρόμους ρίχτηκα, παιδί μου σαν ζητιάνα,
Αχ κάλλιο να μην έσωνα Θεέ να γίνω μάνα
Η Παναγιά κατάλαβε, τον γιό της τον γνωρίζει
μα σαν μητέρα του Χριστού, δεν φεύγει, δεν γογγύζει.
Τον δικό της τον καϋμό ξεχνά την ώρα εκείνη
και για τη μάνα τώρα αυτή τα δάκρυά της χύνει
Σκύβει και την ασπάζεται, χαιδεύει τα μαλλιά της,
και την κρατάει με στοργή πιστά στην αγκαλιά της
Της λέει λόγια της καρδιάς και την γλυκομερώνει,
της δίνει θάρρος, δύναμη και απάνω την σηκώνει.
Έλα και μείνε σπίτι μου την νύχτα να περάσεις,
εκεί και οι δυό τον πόνο μας, τον μητρικό να πούμε,
το δάκρυ μας να σμίξουμε και να προσευχηθούμε.
Η μια στης άλλης το πλευρό σκυφτές συλλογισμένες,
οι δυό μανάδες περπατούν αδελφαγκαλιασμένες.
Ο Ιησούς που στον Γολγοθά κρεμάται έδωσε τέτοια εντολή:
Αλλήλους ν’ Αγαπάτε!

Στιγμιότυπα Μ. Εβδομάδος στην Ενορία μας

ΚΥΡΙΑΚΗ ΒΑΙΩΝ ΠΡΩΙ



MEΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ


MEΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ



MEΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ

MEΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΠΡΩΙ

MEΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ ΠΡΩΙ

MEΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ ΒΡΑΔΥ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ