α) Τον Απρίλιο τού 1992 κάποια αναγνώστρια της εφημερίδας Χριστιανισμός ρωτά αν με την ένταξή μας στην ΕΟΚ θα ωφεληθεί η Ορθοδοξία μας, η θα έχουμε μεγάλες αλλαγές.
Καταλαβαίνουμε ότι η αναγνώστρια δε γνώριζε ότι η εφημερίδα δεν είναι Ορθόδοξη αφού ρωτά εάν η Ορθοδοξία μας... Ο κ. Λ. Φέγγος δεν της αποκαλύπτει ότι η εφημερίδα του δεν είναι Ορθόδοξη κατά το δόγμα και απαντάει ως έξης: «Στο ερώτημα σου αν θα ωφεληθεί η Ορθοδοξία με την ένταξή μας στην ΕΟΚ, πιστεύω ότι πρέπει να αντιστρέψουμε την ερώτηση. Θα ωφελήσει η Ορθοδοξία την Ευρώπη ή δε θα την ωφελήσει; Αν μπορεί κανένας να την ωφελήσει, τότε μπορεί να ωφεληθεί πολλά. Αν όμως δεν έχει να προσφέρει, τότε θα ζημιωθεί πολύ. Έτσι όπως είναι η Ορθοδοξία σήμερα δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα, όχι μόνο στους Ευρωπαίους, αλλά ούτε στον ίδιο το λαό της, τον Ελληνικό λαό. Χρειάζεται μια γενική και ριζική αναμόρφωση». Αυτή την γνώμη έχει ο κ. Λ. Φέγγος για την Ορθοδοξία. Εμείς θα τού πούμε ότι η Ορθοδοξία δεν έχει μόνο Έλληνες ως πλήρωμα λαού τού Θεού δεν είναι εθνικιστική, αλλά οικουμενική και καθολική Εκκλησία. Μπορεί να είναι το μικρό ποίμνιο, αλλά πύλες Άδου δεν μπόρεσαν να ισχύσουν κατ' αυτής και ούτε θα ισχύσουν.
Σε ερώτηση άλλου αναγνώστη, στο ίδιο τεύχος, για το ποιο δόγμα ακολουθεί ο κ. Φέγγος, δίνει την εξής απάντηση: «στους Ορθοδόξους δεν ανήκουμε, παρ' όλο που το δόγμα μας είναι το ίδιο και η διδασκαλία μας ταυτόσημη. Οι πολλοί τυπικισμοί όμως των Ορθοδόξων μας κάνουν να διαφοροποιούμαστε»....
Ο τυπικισμός, όπως εδώ αναφέρεται, σημαίνει ότι δεν εκφράζει τη δογματική αλήθεια. Διαφοροποίηση θα πει απόσχιση από μιαν αλήθεια, που η αλλοίωσή της οδηγεί τον άνθρωπο σε ψυχική απώλεια.
Αν όμως ο τυπικισμός δεν αλλοιώνει το δόγμα και την διδασκαλία, όμως η απόσχιση είναι αίρεση και πρόφαση εν αμαρτίαις είναι ο τυπικισμός.
Αν π.χ. το λιβάνι θεωρείται τυπικισμός, γιατί τότε οδηγεί σε απόσχιση, δηλαδή αίρεση, όταν μάλιστα αναφαίρεται από τον προφήτη Μαλαχία ότι θα συνοδεύει την καθαρά θυσία;
Λέγει ο προφήτης: «Από ανατολών ηλίου έως δυσμών αυτού το όνομα μου δεδόξασται εν τοις ένθεσι, και εν παντί τόπω θυμίαμα προσάγεται τω ονόματι μου και θυσία καθαρά (αναίμακτη), διότι μέγα το όνομά μου εν τοις έθνεσι, λέγει Κύριος Παντοκράτωρ» (Μαλ. Α': 11). Ο προφήτης Μαλαχίας συνοδεύει την καθαρά θυσία με θυμίαμα (λιβάνι). Μπορούμε εμείς ν’ αφαιρέσουμε το θυμίαμα χωρίς να προσβάλλουμε το Άγιο Πνεύμα που ομίλησε με το στόμα τού Προφήτου;
Με την αφαίρεση όμως κάνουμε δική μας επιλογή, γινόμαστε αιρετικοί και η διαφοροποίηση γίνεται αίρεση.
β) Το Φεβρουάριο τού 1990, από τη σελίδα των αναγνωστών, μαθαίνουμε ότι: «Η Ορθοδοξία έχει δογματικές αλήθειες που πρέπει να μένουν άθικτες όπως διατυπώνονται στο Σύμβολο της Πίστεως. Δυστυχώς, η σωρεία των παραδόσεων, των εθίμων και των τόσων μυθοπλαστικών ιστοριών, μαζί με τους φανατικούς οπαδούς της, τον παπαδόκοσμο, που δείχνει μισαλλοδοξία και κακία χωρίς επίγνωση, την έχουν κάνει να έχει πλήρη αποτυχία. Εμείς πιστεύουμε τα ίδια που πιστεύει η Ορθόδοξη Εκκλησία δογματικώς, αλλά απορρίπτουμε τελείως την τυπολατρεία, τις παραδόσεις, τα ήθη και έθιμα που δε συμφωνούν με το Ευαγγέλιο τού Χριστού».
Σε άλλη ενότητα θα αναφέρουμε παραδόσεις των Πεντηκοστιανών, της ΕΑΕΠ, που δεν τις έχει η Ορθόδοξη Εκκλησία και δεν είναι γραμμένες ούτε στην Καινή Διαθήκη.
Μέχρις εδώ, κατά τον κ. Λ. Φέγγο, η Ορθοδοξία έχει πλήρη αποτυχία και δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα ούτε σε Έλληνες ούτε σε Ευρωπαίους. Το δόγμα του όμως το έχει πάρει από την Ορθοδοξία, που έχει πλήρη αποτυχία. Πως εξηγείται αυτό;
γ) Στη συνέχεια παραθέτουμε απόσπασμα επιστολής αναγνώστη, που κατεχωρήθη στον Χριστιανισμό, στο τεύχος Μαΐου 1990 στη σελίδα των αναγνωστών. Φαίνεται φτιαχτή η επιστολή· γράφει, λοιπόν, ο επιστολογράφος: «Αν δεν κάνω λάθος αυτό που είχε πει ό Κύριος τότε ήταν: Κάνατε τον οίκον του πατρός μου οίκον εμπορίου πως θα πάω εγώ ο Χριστιανός να κοινωνήσω και να εξομολογηθώ σ' αυτούς οι οποίοι κάνουν περισσότερα και πιο έσχατα πράγματα από μένα;... Ορισμένοι παπάδες ίσως είναι το γερό και τελικό χτύπημα εναντίον της θρησκείας μας» (οι υπογραμμίσεις δικές μας).
Έρχεται ο κ. Λ. Φέγγος και επαυξάνει λέγοντας: «Πρέπει όμως να καταλάβουν όλοι οι θρησκευόμενοι, ότι αν δεν αλλάξουν και δεν αναμορφώσουν την Εκκλησία, είναι καταδικασμένοι σε πλήρη αποτυχία. Κανείς δεν πείθεται ότι ένας παπάς μ' ένα τσιγάρο στο χέρι διαρκώς και με τόσα άλλα κακά, κατέχει τη θεία χάρη και τη μεταδίδει. Αυτό μόνοι τους το λένε και μόνοι τους το ακούνε. Κακά τα ψέμματα. Κανείς δεν το πιστεύει. Κανένας δεν πίνει από το νερό της βρύσης όταν είναι χρωματισμένο από σκουριές. Πολύ περισσότερο αν οι σωλήνες είναι βρώμικοι».
Είδαμε στην αρχή αυτής της ενότητας τι γνώμη έχουν οι Πεντηκοστιανοί της ΕΑΕΠ για τον εαυτό τους. Κι εδώ φαίνεται καθαρά ότι ακολουθούν το σύστημα των Μαρτύρων του Ιεχωβά· δηλαδή, πάντοτε κατηγορούν τους Ορθοδόξους ιερείς και πάντα μας θυμίζουν το Φαρισαίο της Παραβολής. Πόσο καλός ήταν για τον εαυτό του ο ίδιος ο Φαρισαίος και πόσο αξιοκατάκριτος ήταν ο Τελώνης στα μάτια τού Φαρισαίου. Δυστυχώς για το Φαρισαίο, δε δικαιώθηκε από τον Κύριο Ιησού Χριστό και δικαιώθηκε ο Τελώνης. Γι' αυτό κι εμείς στις συζητήσεις μας τους απαντούμε ότι δεν θα είναι παρόντες οι Πεντηκοστιανοί όταν οι αμαρτωλοί ιερείς μετανοήσουν και δικαιωθούν από τον Αρχιερέα Χριστό. Όμως οι κριτές Πεντηκοστιανοί θα μείνουν με την κατάκριση τους που είναι αντίθετη με τη διδασκαλία της Αγίας Γραφής δηλαδή το μη κρίνετε ίνα μη κριθήτε (Ματθ. Ζ': 1) και εν ω κρίματι κρίνετε, κριθήσεσθε (Ματθ. Ζ': 2).
δ) Τον Οκτώβριο του 1994 σε άρθρο που επιγράφεται ‘Σατανολατρεία, Ορθοδοξία και Αιρέσεις’ γράφει: «Οι λεγόμενοι αιρετικοί είναι χριστιανοί που δε συμφωνούν με την κατεστημένη θρησκεία. Μπορεί όμως να έχουν πολλές αλήθειες με το μέρος τους και μερικοί ακολουθούν όλη την αλήθεια που είναι γραμμένη στο Ευαγγέλιο και λένε αυτούς που ανήκουν στην κατεστημένη θρησκεία πλανημένους αιρετικούς και ειδωλολάτρες. Κανείς δε ρώτησε πως έφτασαν τα παιδιά να γίνουν σατανολάτρες, αφού κάποτε τα βάφτισαν, τα μύρωσαν και τα έκαναν Χριστιανούς... Δεν είναι ορθόδοξα τα κανάλια; Δεν είναι ορθόδοξες οι εφημερίδες και τα περιοδικά;»
Κατά τον κ. Λ. Φέγγο, λοιπόν, οι ανήκοντες στην κατεστημένη θρησκεία, δηλαδή οι ανήκοντες στο Ορθόδοξο δόγμα, είμαστε πλανημένοι, αιρετικοί και ειδωλολάτρες.
ε) Τον Αύγουστο του 1992 συγκρίνει τους Πεντηκοστιανούς με τους Ορθοδόξους. ‘Δεν έχουμε καμία κακοδοξία’ είναι ο τίτλος του άρθρου. Αποκαλύπτει τι πιστεύει ο ίδιος ο συντάκτης για τους Ορθοδόξους. «Οι Ορθόδοξοι μπερδεύουν τα εκατομμύρια των αγίων που ήταν αμαρτωλοί άνθρωποι, που άγιασαν, με τον Ιησού Χριστό που ήταν Θεός και ενανθρώπησε· την μητέρα του Κυρίου μας που ήταν αγία, ευλογημένη και μακαρία, την έχουν οι Ορθόδοξοι στη θέση του Ουρανίου Πατέρα, τού ένδοξου Υιού και Κυρίου μας και τού Άγιου Πνεύματος, επειδή έλαβε το μεγάλο προνόμιο να φέρει κατά σάρκα στον κόσμο τον Υιό του Θεού, τον αίροντα την αμαρτία του κόσμου».
Σχόλιο: Κατά τον κ. Λ. Φέγγο, οι Ορθόδοξοι λατρεύουν την Θεοτόκο Παρθένο αντί του Θεού Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.
στ) Κατά καιρούς τα βάζει ο κ. Λ. Φέγγος με τον αντιαιρετικό αγώνα. Τον Αύγουστο του 1990 γράφει σχετικά με το πρόσωπο της Παναγίας: «Εμείς πιστεύουμε στην παρθένο Μαρία, ότι έφερε κατά σάρκα τον Ιησού Χριστό δια Πνεύματος Αγίου και ονομάστηκε Κεχαριτωμένη, Ευλογημένη και Μακαρία (Λουκ. Α': 28). Μπορούμε όμως να παραδεχθούμε 2.000 προσωνυμίες παράξενες που της προσάπτουν οι διάφοροι, προφανώς για λόγους εμπορικούς; Με ποιο δικαίωμα, λοιπόν, την Αγία μητέρα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού την ονομάζετε εσείς Τριχερούσα, Γρηγορούσα, Τρυπητή, Μυρτιώτισσα και τόσα άλλα ονόματα;... Μετανοήστε αγαπητοί μας φίλοι εσείς που έχετε τόση έχθρα στην αλήθεια του Ευαγγελίου και μην παρασύρεσθε από την καρδιά σας σε εξαλλοσύνες και ψευδολογίες».
Σε ειδικό κεφάλαιο θα αναφερθούμε στο πρόσωπο της υπεραγίας Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας. Στο άρθρο αυτό υπογραμμίζουμε τη φράση ότι έφερε κατά σάρκα τον Ιησού Χριστό δια Πνεύματος Αγίου. Στο ειδικό άρθρο θα αναλύσουμε τι εννοούν με τη φράση αυτή.
Για να κλείσουμε αυτή την ενότητα κάνουμε ακόμη μία αναφορά σ' αυτά που μας καταλογίζει ο κ. Λ. Φέγγος.
ζ) Κάποιος κ. Μ. Βάϊος ρωτά τον κ. Λ. Φέγγο: «Από πότε είσαστε εσείς οι χριστιανοί της Πεντηκοστής και από πότε είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία;... Η Ορθόδοξη εκκλησία είναι δύο χιλιάδες χρόνια κι εσείς βγήκατε τώρα για να μας πείτε ότι έχετε την αλήθεια;» (Ιαν. 1995).
Απάντηση του κ. Λ. Φέγγου: «Αγαπητέ κ. Βάϊο, πιστεύω ότι έχεις παρεξηγήσει μερικά πράγματα και μας μιλάς με κάποια υπερβολική αλαζονεία για την Εκκλησία την Ορθόδοξη στην οποία ανήκεις. Κάποτε κι εγώ ήμουν Ορθόδοξος. Με βάπτισαν, με μύρωσαν και με οδήγησαν στην Εκκλησία, έως ότου έγινα δεκατεσσάρων ετών και αποφάσισα να μην ξαναπάω πια, παρά μόνον όταν είχε κόσμο και μπορούσα κατά κάποιον τρόπο να περάσω την ώρα μου, κάθε Μεγάλη Εβδομάδα, στον Επιτάφιο και κάθε Λαμπρή στην Ανάσταση. Είχα επηρεασθεί από το κλίμα της εποχής και είχα καταλήξει στον υλισμό και την αθεΐα, έως ότου το 1946 μου έδωσαν ένα Ευαγγέλιο· το διάβασα, το πίστεψα και το ακολούθησα... Το Ευαγγέλιο δεν άλλαξε. Είναι πάντα το ίδιο όπως το έγραψαν οι Απόστολοι και η αλήθεια είναι μία, αυτή που γράφει το Ευαγγέλιο. Όταν διαβάσουμε το Ευαγγέλιο και μελετήσουμε τη διδασκαλία τού μεγάλου Θεού και Σωτήρα μας Ιησού Χριστού και δούμε τη ζωή της πρώτης Αποστολικής Εκκλησίας στις Πράξεις των Αποστόλων, θα διαπιστώσουμε ότι δεν έχει καμία σχέση με τους σημερινούς λεγόμενους Χριστιανούς και τη σημερινή Ορθόδοξη Εκκλησία...Σήμερα η εκκλησία της Πεντηκοστής υπάρχει σε 224 χώρες και κηρύττει το Ευαγγέλιο τού Ιησού Χριστού εντατικά. Είναι δε η μόνη ολοκληρωμένη αλήθεια που βασίζεται στο Σύμβολο της Πίστεως και δεν έχει καμία αίρεση».
Τι εννοεί όμως ο κ. Λ. Φέγγος όταν λέει ότι πιστεύει στο Σύμβολο της Πίστεως;
Η απάντηση βγαίνει από κείμενο με το οποίο κατηγορεί έναν ποιμένα άλλης πεντηκοστιανής ομάδας. Συγκεκριμένα λέει: «Οι άνθρωποι αυτοί δεν πιστεύουν στο Σύμβολο της Πίστεως, δηλαδή δεν παραδέχονται την Αγία Τριάδα. Ανήκουν σε μια οργάνωση που λέγεται Jesus Only (Μόνον ο Ιησούς) και αποτελεί για την εκκλησία της Πεντηκοστής μία αίρεση»....
Επομένως, ο κ. Λ. Φέγγος που πιστεύει στο Σύμβολο της Πίστεως, παραδέχεται την Αγία Τριάδα. Δε θα δούμε όμως σε κανένα κείμενο και σε καμία από τις θρησκευτικές τελετές τους να ομολογούν (απαγγέλλουν) το Σύμβολο της Πίστεως. Την παραδοχή μόνο της Αγίας Τριάδος παίρνουν από ολόκληρο το Σύμβολο για να μη θεωρούνται αιρετικοί.
Κατά τα άλλα:
Δε δέχονται την ειδική ιερωσύνη, αν και οι 318 Πατέρες της Α' Οικουμενικής Συνόδου, ήσαν ιερωμένοι (επίσκοποι), καθώς και οι πατέρες όλων των άλλων Συνόδων.
Δε χρησιμοποιούν το Σύμβολο της Πίστεως στις θρησκευτικές τελετές ούτε και στο Βάπτισμα, ούτε σε προσευχές κοινές ή ατομικές.
Το άρθρο: πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς, το αλλοιώνουν με την προσθήκη της αρπαγής. Δηλαδή διδάσκουν ότι αντί να έρθει ο Ιησούς Χριστός στη Β' Παρουσία Του συνοδευόμενος από όλους τους αγίους αγγέλους (Ματθ. ΚΕ: 31), θα έλθει στην γη ο Κύριος για την επίγεια χιλιετή βασιλεία, συνοδευόμενος από τους ανθρώπους που θα έχουν αρπαγεί στο μεσουράνημα κατά την αρπαγή, προ της εμφανίσεως τού Αντίχριστου.
Το άρθρο: και της βασιλείας Αυτού ουκ έσται τέλος, το αλλοιώνουν με την προσθήκη της επίγειας χιλιετούς βασιλείας, πριν την αιώνια βασιλεία του Χριστού.
Συνοπτικά καταγράφουμε όσα κοσμητικά αναφέρει για την Ορθοδοξία ο κ. Λ. Φέγγος:
«Η Ορθοδοξία δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα, όχι μόνο στους Ευρωπαίους, αλλά ούτε στον ίδιο το λαό της, τον Ελληνικό λαό. Χρειάζεται γενική και ριζική αναμόρφωση» (Χριστιανισμός, Απρίλιος 1992).
«Η Ορθοδοξία έχει σωρεία παραδόσεων, εθίμων και μυθοπλαστικών ιστοριών, μαζί με τους φανατικούς οπαδούς και τον παπαδόκοσμο που δείχνει μισαλλοδοξία και κακία χωρίς επίγνωση. Όλα αυτά κάνουν την Ορθοδοξία να έχει πλήρη αποτυχία» (Χριστιανισμός, Φεβρουάριος 1990).
«Το νερό της βρύσης της Ορθοδοξίας είναι χρωματισμένο από σκουριές και οι σωλήνες είναι βρώμικοι» (Χριστιανισμός, Μάιος 1990).
«Οι λεγόμενοι αιρετικοί είναι χριστιανοί που δε συμφωνούν με την κατεστημένη θρησκεία. Μερικοί (αιρετικοί) ακολουθούν όλη την αλήθεια που είναι γραμμένη στο Ευαγγέλιο και λένε αυτούς που ανήκουν στην κατεστημένη θρησκεία: πλανημένους, αιρετικούς και ειδωλολάτρες» (Χριστιανισμός, Οκτώβριος 1994).
«Οι Ορθόδοξοι μπερδεύουν τα εκατομμύρια των αγίων που ήταν αμαρτωλοί άνθρωποι που άγιασαν, με το Χριστό που ήταν Θεός και ενανθρώπησε. Τη μητέρα του Κυρίου... την έχουν οι Ορθόδοξοι στη θέση τού Ουρανίου Πατέρα, τού ένδοξου Υιού και τού Αγίου Πνεύματος» (Χριστιανισμός, Αύγουστος 1992).
Να και η κατακλείδα των κοσμητικών του κ. Λ. Φέγγου για τους Ορθοδόξους:
«Μετανοήστε, αγαπητοί μας φίλοι, εσείς που έχετε τόση έχθρα στην αλήθεια του Ευαγγελίου και μην παρασύρεσθε από την καρδιά σας σε εξαλλοσύνες και ψευδολογίες» (Χριστιανισμός, Αύγουστος 1990).
Πέραν των όσων μας καταλογίζει ο κ. Λ. Φέγγος, ότι, δηλαδή, οι Ορθόδοξοι χριστιανοί είμαστε (κατ' αυτόν) πλανημένοι, αιρετικοί και ειδωλολάτρες, προσθέτει ότι είμαστε στην αίρεση τού αντίχριστου και παγίδα είναι το αειπάρθενο!!
Στη συνέχεια αναπτύσσουμε τις λεπτομέρειες από απομαγνητοφώνηση κασσέτας της 25ης Αυγούστου 1998.
Κάποιος ακροατής του Ραδιοφωνικού Σταθμού τους 9.39 ρώτησε αν είναι σωστό το αειπάρθενο της Παναγίας. Η απάντηση του κ. Λ. Φέγγου είναι η εξής κατά λέξη: «Το αειπάρθενο της Παναγίας δεν είναι σωστό· και γιατί δεν είναι σωστό; Διότι πέφτει σε μια αίρεση των γνωστικιστών η οποία ήταν φοβερή και τι έλεγε αυτή η αίρεση; Ότι ο Χριστός δε γεννήθηκε κατά σάρκα ξέρετε τι λέγει ο Ιωάννης γι' αυτούς τους ανθρώπους; Πολλοί ψευδοπροφήται εξήλθον εις τον κόσμον, λέει στην Α' επιστολή του στο Δ' κεφάλαιο. ‘Αγαπητοί, μην πιστεύετε εις παν πνεύμα, αλλά δοκιμάζετε τα πνεύματα αν είναι εκ του Θεού, διότι πολλοί ψευδοπροφήται εξήλθον εις τον κόσμον. Εκ τούτου γνωρίζετε το πνεύμα του Θεού. Παν πνεύμα το οποίον ομολογεί ότι ο Ιησούς ήλθεν εν σαρκί, είναι εκ τού Θεού και παν πνεύμα το οποίον δεν ομολογεί ότι ο Ιησούς Χριστός ήλθεν εν σαρκί, δεν είναι εκ του Θεού. Και τούτο είναι το πνεύμα του αντίχριστου, το οποίον ηκούσατε ότι έρχεται και τώρα μάλιστα είναι εν τω κόσμω’. Αυτοί οι άνθρωποι, που λένε για το αειπάρθενο, έχουν πέσει σ' αυτήν την παγίδα. Γιατί; Για να βγει μέσα από την κοιλιά της μητέρας του ο Κύριος μας σαν μωρό, εχάλασε και τον παρθενικό υμένα, εχάλασε όλα. Μα λέει, είναι θαύμα δεν είναι θαύμα. Ο Χριστός δεν βγήκε πνευματικώς. Λέει κάποιος ένα παράδειγμα: πως ο ήλιος μπαίνει από το τζάμι μέσα; Δεν είναι έτσι, αγαπητέ μου. Διότι ο Χριστός έλαβε υλικό σώμα και ονομάστηκε υιός ανθρώπου κι όποιος δεν πιστεύει ότι ο Χριστός ήλθεν εν σαρκί, είναι του αντίχριστου. Και είναι μία αίρεση του αντίχριστου και παγίδα είναι το αειπάρθενο».
Κάπου ο κ. Λ. Φέγγος μπερδεύει τον τοκετό με την έλευση εν σαρκί, δηλαδή την ενσάρκωση. Φοβούμαστε, όμως, ότι ξεχνάει ότι ο Ιησούς Χριστός δεν ήταν μόνον άνθρωπος κατά την γέννηση, αλλά συγχρόνως και Θεός. Δηλαδή ήταν Θεάνθρωπος και φυσικά μπορούσε να είναι θαύμα η γέννηση τού Θεού. Τι το πιο φυσικό για τον Θεό να νικηθεί η τάξη της φύσεως;
Αυτό ψάλλει η Ορθόδοξη Εκκλησία μας. ‘Ο αχώρητος παντί, πως εχωρήθη εν γαστρί; ο εν κόλποις του Πατρός, πως εν αγκάλαις της Μητρός;... άσαρκος γαρ ων, εσαρκώθη εκών και γέγονεν ο Ων, ο ουκ ην δι' ημάς και μη εκστάς της φύσεως, μετέσχε τού ημετέρου φυράματος. Διπλούς ετέχθη. Χριστός τον άνω κόσμον θέλων αναπληρώοαι’. Αφού μπορούσε ως Θεός να είναι ταυτόχρονα εν κόλποις τού Πατρός και εν αγκάλαις της Μητρός, το ακατανόητο για την ανθρώπινη αντίληψη, πως δεν μπορούσε να γεννήσει η Μητέρα τού Κυρίου Ιησού Χριστού, του Υιού του Θεού και να μείνει παρθένος;
Οι Ορθόδοξοι δεν έχουμε την Μητέρα τού Κυρίου Ιησού Χριστού στη θέση του Ουρανίου Πατέρα, του ένδοξου Υιού και τού Αγίου Πνεύματος.
Τη Μία Θεότητα σε τρεις υποστάσεις τη λατρεύουμε και η προσκύνηση είναι λατρευτική προς Θεόν. Τη Μητέρα του Κυρίου Ιησού Χριστού και Μητέρα μας, την τιμούμε και η προσκύνησή μας σ' αυτή είναι τιμητική, όχι λατρευτική. Για τους Ορθοδόξους, η Παναγία δεν είναι ο Θεός Δημιουργός είναι αυτή που δάνεισε την σάρκα και ενανθρώπισε ο Υιός του Θεού είναι η Θεόνυμφος Μητέρα, η Θεοτόκος. Δεν μπορούμε να την κατεβάσουμε στο επίπεδο το δικό μας και να πούμε είναι σαν εμάς, κάτι που κάνουν οι Πεντηκοστιανοί. Μάλιστα, δείχνουν και ανοχή απέναντι της λέγοντας ότι δεν πειράζει που έκανε και άλλα παιδιά με τον Ιωσήφ!!! Όσο ήταν Ορθόδοξοι, δεν ήξεραν κάτι τέτοιο το πληροφορήθηκαν όταν μπήκαν στην Πεντηκοστή και έλαβαν πνεύμα που τους σκότισε το νου. Δεν καταλαβαίνουν οι ταλαίπωροι συμπατριώτες μας ότι διαβάλλουν τον μνήστορα Ιωσήφ, τον οποίο η Αγία Γραφή ονομάζει δίκαιο. Στην Αγία Γραφή το δίκαιος ερμηνεύεται ευσεβής και ενάρετος.
Οι άνδρες Πεντηκοστιανοί ας φαντασθούν τον εαυτό τους στη θέση τού Ιωσήφ: εκεί που σκέπτεται να μην καταγγείλει τη μνηστή του Μαριάμ για την εγκυμοσύνη της (η αγάπη του νικά το Νόμο), έρχεται άγγελος Κυρίου και τον πληροφορεί για το παιδί, που θα γεννηθεί από την Παρθένο Μαρία. Στη Βηθλεέμ, μέσα στο σπήλαιο, έχουν την επίσκεψη των ποιμένων και ακούει ο Ιωσήφ όσα είπαν οι άγγελοι στους ποιμένες. Παρουσιάζεται ξανά άγγελος και του δίνει εντολή να πάρει τη Μητέρα και το Παιδί και να φύγει για την Αίγυπτο. Υπάκουος όπως είναι, εκτελεί την εντολή. Ξανά εμφανίζεται ο άγγελος και τού παραγγέλλει να φύγει από την Αίγυπτο, διότι πέθανε αυτός που ήθελε να θανατώσει το Παιδί. Επίσης έχει την επίσκεψη των Μάγων με τα δώρα τους. Αλήθεια, με τις τόσες αγγελοφάνειες και τα παράδοξα που είδε ο Ιωσήφ, πως θα μπορούσε ο οποιοσδήποτε στη θέση του να δει τη Μητέρα τού Υιού τού Θεού ως απλή γυναίκα και να την κάνει σκεύος μεταπτωτικής παιδοποιίας, δηλαδή σαρκικής (βιολογικής) χρήσεως; Επειδή το έχουμε κάνει το πείραμα και μας απάντησαν ότι κανείς δε θα έβλεπε την Παρθένο Μαρία ως σκεύος παιδοποιίας, λέμε στους Πεντηκοστιανούς: Μην διαβάλλετε αυτόν που η Γραφή ονομάζει δίκαιο και ο οποίος εδόθη ως προστάτης της Μητέρας και του Παιδιού.
Όσο για τα αδέλφια τού Ιησού Χριστού, που αναφέρονται στην Αγία Γραφή, ήταν κατά τον Νόμο αδέλφια Του, όπως και ο Ιωσήφ ήταν κατά τον Νόμο πατέρας Του. Αν δέχονται τα αδέλφια ως σαρκικά αδέλφια, πρέπει να δεχθούν και τον Ιωσήφ ως σαρκικό πατέρα, οι Πεντηκοστιανοί. Δεν θα μπορούσε ο δίκαιος Ιωσήφ να πάρει για τον εαυτό του κάτι που άνηκε στο Θεό και δεν τού είχε παραχωρηθεί, γιατί ήξερε ότι ο Θεός είναι Ζηλωτής.
ΠΗΓΗ: ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΝ ΕΓΚΟΛΠΙΟΝ www.egolpion.com